Zawody po studiach, zawodowe i ogólne

Instaluje oraz montuje rozdzielnice i rozdzielnie niskiego napięcia (do 1 kV), posługując się narzędziami elektromonterskimi, ślusarskimi, a także wykonuje podstawowe pomiary elektryczne w celu diagnozowania stanu technicznego instalacji oraz typowych odbiorników energii elektrycznej małej mocy.

Wykonuje elektroenergetyczne oraz elektryczne instalacje zasilające i sterujące, montuje urządzenia elektryczne oraz oprawy różnego typu reklam świetlnych w różnych warunkach terenowych i na budynkach przy wykorzystaniu dźwigów samojezdnych, posługując się narzędziami elektromonterskimi, ślusarskimi oraz przenośną, elektryczną aparaturą kontrolno-pomiarową w celu diagnozowania stanu technicznego instalacji i urządzeń towarzyszących.

Wykonuje prace instalacyjne oraz montażowo-demontażowe w obrębie stacji trakcyjnych, konserwuje i remontuje urządzenia elektryczne stacji, posługując się narzędziami elektromonterskimi, ślusarskimi i specjalnymi, a także wykonuje podstawowe pomiary elektryczne w celu diagnozowania stanu technicznego urządzeń.

Elektromonter sieci trakcyjnej wykonuje roboty budowlane i utrzymaniowe sieci trakcyjnej i urządzeń z nią związanych.
Elektromonter sieci trakcyjnej jest zawodem o charakterze elektryczno-budowlano-montażowym. Istotą pracy elektromontera sieci trakcyjnej jest montaż, naprawa i konserwacja sieci trakcyjnej oraz urządzeń z nią związanych. Do podstawowych czynności związanych z budową sieci trakcyjnej należy: montaż fundamentów, konstrukcji wsporczych, osprzętu, podwieszeń, aparatury elektromechanicznej, uszynień oraz wywieszenie i regulacja sieci jezdnej. Utrzymanie obejmuje oględziny oraz czynności łączeniowe, wymianę uszkodzonych elementów, naprawy planowe i awaryjne, a także regulacje i pomiary sieci trakcyjnej. Prace wykonywane przez elektromontera sieci trakcyjnej muszą charakteryzować się dużą starannością z zachowaniem obowiązujących norm i zasad i przepisów BHP. Jednocześnie praca elektromontera wymaga nadzoru i kontroli oraz musi być odnotowywana w dokumentacji budowlanej i utrzymaniowej sieci trakcyjnej. Prace wykonywane w warunkach szczególnego zagrożenia odbywają się na pisemne polecenie przez osoby posiadające ważne świadectwo kwalifikacyjne do eksploatacji urządzeń elektrycznych powyżej 1 kV.

Wykonuje elektryczne prace instalacyjne i montażowe oraz konserwuje i remontuje maszyny i urządzenia elektryczne w jednostkach taboru szynowego kolejowego i tramwajowego, posługując się narzędziami elektromonterskimi, ślusarskimi i specjalnymi oraz przenośną elektryczną aparaturą kontrolno-pomiarową w celu diagnozowania stanu technicznego instalacji i urządzeń elektrycznych.

Wykonuje elektryczne prace instalacyjno-montażowe, a także konserwacyjno-remontowe w siłowniach telekomunikacyjnych, posługując się narzędziami elektromonterskimi, ślusarskimi i wykonując pomiary elektryczne przy wykorzystaniu przewoźnej i innej przenośnej elektrycznej aparatury pomiarowej w celu diagnozowania stanu technicznego urządzeń elektrycznych siłowni.

Wykonuje elektryczne prace instalacyjno-montażowe oraz konserwacyjno- remontowe transformatorów mocy na stacjach elektroenergetycznych, posługując się narzędziami elektromonterskimi, ślusarskimi i specjalnymi oraz przenośną elektryczną aparaturą kontrolno-pomiarową w celu diagnozowania stanu technicznego instalowanych linii elektroenergetycznych i transformatora.

Wykonuje proste i złożone pomiary elektryczne, a także montuje i reguluje obwody automatyki zabezpieczeniowej sieci elektroenergetycznej, posługując się miernikami, elektrycznym osprzętem pomiarowym, różnego typu przekaźnikami specjalizowanymi oraz narzędziami ślusarskimi i elektromonterskimi oraz zapewniając w eksploatacji odpowiednie warunki pracy generatorów, linii, transformatorów i silników elektrycznych (odbiorników).

Wykonuje prace instalacyjno-montażowe oraz konserwacyjno-naprawcze elektrycznych urządzeń sygnalizacji świetlnej i dźwiękowej, posługując się narzędziami elektromonterskimi, ślusarskimi i specjalnymi oraz przenośną, elektryczną aparaturą kontrolno-pomiarową w celu diagnozowania stanu technicznego instalacji i urządzeń elektrycznych.

Elektromonter/konserwator urządzeń dźwignicowych wykonuje montaż, naprawę, przeglądy i badania okresowe urządzeń dźwignicowych.
Elektromonter/konserwator urządzeń dźwignicowych jest zawodem o charakterze usługowym. Celem jego pracy jest utrzymanie w należytym stanie technicznym urządzeń dźwignicowych. Montuje nowe urządzenia, usuwa zgłoszone usterki, systematycznie kontroluje systemy bezpieczeństwa urządzeń, dokonuje przeglądów konserwacyjnych w okresach zgodnych z instrukcją eksploatacji danego urządzenia, przygotowuje urządzenia i bierze udział w badaniach odbiorczych, okresowych i doraźnych przeprowadzanych przez Dozór Techniczny. Świadczy pracę w zakładach produkcyjnych, na placach i w bazach przeładunkowych, placach budów, w obiektach mieszkalnych i użyteczności publicznej.

Sprawuje kontrolę i obsługuje aparaturę elektromedyczną w zakresie: radiologii, radioterapii, elektrokardiografii (EKG), elektroencefalografii (EEG), tomografii komputerowej (TK), rezonansu magnetycznego (NMR) oraz audiometrii (pomiar słuchu); ocenia zdjęcia rentgenowskie pod kątem ich poprawności technicznej oraz przygotowuje je do konsultacji przez lekarza.

Montuje, diagnozuje i naprawia instalacje, podzespoły oraz urządzenia elektryczne i elektroenergetyczne; diagnozuje stan izolacji, urządzeń i maszyn elektrycznych, lokalizuje uszkodzenia oraz wykonuje naprawy; dobiera zabezpieczenia instalacji, urządzeń i maszyn elektrycznych.

Elektryk budowlany wykonuje i remontuje instalacje elektryczne, odgromowe i teletechniczne w obiektach budowlanych.
Elektryk budowlany jest zawodem o charakterze usługowym w zakresie elektryczno-budowlano-montażowym. Celem pracy elektryka budowlanego jest kompleksowe wykonywanie (na podstawie dokumentacji projektowej, obowiązujących przepisów i zasad, wiedzy technicznej) instalacji elektrycznych, odgromowych i teletechnicznych w budynkach mieszkalnych, biurowych i użyteczności publicznej. Przed rozpoczęciem prac budowlanych elektryk budowlany w porozumieniu z dystrybutorem energii prowizorycznie zasila plac budowy, instalując na nim rozdzielnicę niskiego napięcia. W całym okresie budowy elektryk budowlany dokonuje niezbędnych zmian w zasilaniu placu budowy, dostosowując je do postępu i technologii prac uczestników procesu budowlanego, w odpowiednim terminie i kolejności. Rozpoczęcie właściwych prac instalatorskich następuje po zakończeniu prac budowlanych. Elektryk budowlany przed położeniem tynków układa instalacje podtynkowe, a po otynkowaniu – instalacje natynkowe. Na prace instalatorskie składają się prace przygotowawcze: trasowanie instalacji, przygotowywanie tras przewodów, kucie wnęk pod rozdzielnice, otworów pod puszki na osprzęt elektryczny oraz bruzd pod rurki elektroinstalacyjne. Następnie elektryk budowlany układa przewody i mocuje osprzęt elektryczny, wykonuje wszystkie instalacje elektryczne zewnętrzne, w tym oświetlenia terenu i odgromowe. Pod koniec prac instalatorskich opisuje, oznacza osprzęt i wyposażenie elektryczne oraz przeprowadza badania funkcjonalne instalacji (tak zwane odbiorcze). Prace remontowe lub modernizacyjne polegają na zamianie gniazd wtykowych na gniazda z kołkiem ochronnym, bezpieczników na wyłączniki instalacyjne, zmianie – instalacji na trzy- i pięcioprzewodową, sprawdzeniu z połączeniami wyrównawczymi, zainstalowaniu wyłączników różnicowoprądowych oraz zwiększeniu przekrojów przewodów w celu dostosowania instalacji do większych obciążeń. Prace remontowe i modernizacyjne w instalacjach elektrycznych wykonuje się zazwyczaj podczas remontu budynku lub mieszkania. W trakcje realizacji prac elektryk budowlany na bieżąco kontroluje jakość wykonania poszczególnych etapów własnych robót oraz usuwa stwierdzone usterki. Na końcowym etapie prac realizowanych przez innych wykonawców wykonuje pomiary pomontażowe (odbiorcze) i badania skuteczności zastosowanych ochron przeciwporażeniowych.

Wykrywa, rozpoznaje i ewidencjonuje choroby o znaczeniu społecznym, planuje i organizuje działania zapobiegające występowaniu i szerzeniu się tych chorób, współdziała z innymi specjalistami i organizacjami w zwalczaniu epidemii i poprawie warunków sanitarno-higienicznych społeczeństwa.

Prowadzi badania i opisuje ginące formy kultury ludowej, określa odrębności kulturowe różnych społeczności (plemiennych, etnicznych, zawodowych); zabezpiecza, kultywuje i popularyzuje twórczość ludową: literaturę, muzykę, zwyczaje, obrzędy oraz sztukę; prowadzi działalność dydaktyczną i naukową.

Dokonuje ewaluacji celów programowych, szansy realizacji ustanowionych celów nauczania, spójności treści nauczania z celami, przydziału uczniów do danego programu, efektywności i sprawności nauczania;
projektuje, testuje i wdraża do praktyki dydaktycznej narzędzia kontroli osiągnięć uczących się;
mierzy jakość kształcenia;
gromadzi, opracowuje i komunikuje informacje na temat oceny efektów procesu dydaktycznego i wartości programów nauczania w celu zwiększenia ich skuteczności, optymalizacji i modyfikacji.

Fajkarz wykonuje, naprawia i konserwuje fajki.
Fajkarz jest zawodem o charakterze produkcyjnym. Celem pracy fajkarza jest wykonywanie fajek, ich konserwacja i naprawa. Fajkarz potrafi samodzielnie zaprojektować i wykonać fajkę. Ocenia i dobiera bezpieczne dla zdrowia materiały do wykonania fajki oraz planuje przebieg prac. Obowiązkiem fajkarza jest zachowanie zasad technologicznych i przestrzeganie norm jakościowych, w tym ocena organoleptyczna wykonanego wyrobu. Do jego zadań należy również obsługa i eksploatacja urządzeń i maszyn.

Fakturzystka wystawia i archiwizuje dokumenty związane ze sprzedażą.
Fakturzystka jest zawodem o charakterze biurowym. W zależności od struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa fakturzystka pracuje w dziale księgowości lub samodzielnej komórce podległej bezpośrednio kierownikowi jednostki. Do głównych zadań fakturzystki należy wystawianie faktur sprzedaży, weryfikowanie i akceptowanie not korygujących, a także sprawdzanie poprawności faktur i korygowanie ich. Fakturzystka wprowadza dane do systemu komputerowego, generuje fakturę, sprawdza jej poprawność i drukuje lub wysyła drogą elektroniczną do kontrahenta. W przypadku stwierdzenia błędów w wystawionej fakturze sporządza fakturę korygującą. Fakturzystka jest odpowiedzialna za prawidłową archiwizację dokumentów, przygotowywanie raportów i rejestrów sprzedaży. Fakturzystka stosuje przepisy księgowe oraz podatkowe w zakresie wystawiania dokumentów sprzedaży oraz wewnętrzne regulaminy i zarządzenia dotyczące obiegu tych dokumentów w przedsiębiorstwie.

Zajmuje się świadczeniem usług farmaceutycznych polegających na sporządzaniu i wytwarzaniu produktów leczniczych, ocenie jakości leków recepturowych, leków aptecznych i leków gotowych oraz wydawaniu produktów leczniczych i wyrobów medycznych będących przedmiotem obrotu w aptekach, działach farmacji szpitalnej i hurtowniach farmaceutycznych; odpowiada za sprawowanie opieki farmaceutycznej poprzez współpracę z pacjentem i lekarzem, a w razie potrzeby z przedstawicielami innych zawodów medycznych.

Wykonuje badania i przeprowadza ocenę jakości produktów leczniczych, w tym prowadzi ewidencję i ocenę działań ubocznych i toksycznych leków; informuje i doradza w zakresie dostępności biologicznej leków i ich kumulacji, eliminacji z ustroju i możliwych interakcji z innymi lekami; podejmuje działania w zakresie monitorowania i kontrolowania działań niepożądanych leków.

Wykonuje badania i przeprowadza ekspertyzy z zakresu bezpieczeństwa żywności, sposobu żywienia i stanu odżywiania; podejmuje działania w zakresie określenia źródeł zatruć pokarmowych; odpowiada za ocenę żywności i stanu żywienia w procesie prowadzonego procesu badawczego.

Wykonuje czynności związane z przygotowaniem, przechowywaniem i dystrybucją produktów leczniczych i wyrobów medycznych; nadzoruje i prowadzi ewidencję wydawanych produktów leczniczych z grup: silnie działających i środków odurzających; kontroluje poprawność recept lekarskich; prowadzi dokumentację obrotu lekami; udziela informacji o lekach; organizuje pracę w aptece oraz podejmuje działania na rzecz promocji zdrowia i zapobiegania następstwom nieprawidłowego stosowania leków.

Wykonuje badania i przeprowadza ocenę działania leków w ustroju, prowadzi ewidencję i ocenę działań ubocznych i toksycznych; informuje i sprawuje doradztwo w zakresie dostępności biologicznej leków i ich kumulacji, eliminacji z ustroju i możliwych interakcji oraz podejmuje działania na rzecz promocji zdrowia i zapobiega chorobom jatrogennym.

Stwierdza i poświadcza, że każda seria produktu leczniczego wytwarzanego na terytorium Polski została wyprodukowana i poddana kontroli zgodnie z obowiązującym prawem oraz zgodnie z dokumentacją, a w przypadku produktu leczniczego pochodzącego z innych krajów, że dla każdej serii produktu wykonano na terenie Polski pełną analizę jakościową i ilościową oraz że jakość produktu jest zgodna z wymaganiami jakościowymi określonymi w dokumentacji.

Wykonuje czynności związane z przygotowaniem, przechowywaniem i wydawaniem produktów leczniczych i wyrobów medycznych; nadzoruje i prowadzi ewidencję wydawanych produktów leczniczych z grup: silnie działających i środków odurzających; prowadzi dokumentację obrotu lekami; udziela informacji o lekach; organizuje pracę w aptece szpitalnej lub w dziale farmacji szpitalnej.

Wykonuje badania i przeprowadza eksperymenty farmakologiczne; odpowiada za opracowanie dokumentacji farmakologicznej dotyczącej danego środka, który ma być dopuszczony do obrotu.

Odpowiada za przygotowanie, wytwarzanie i kontrolę jakości leku roślinnego; podejmuje działania na rzecz zapewnienia skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku roślinnego; sporządza wyciągi z surowców roślinnych z wykorzystaniem nowoczesnych technik badawczych.

Odpowiada za wykonywanie badań w zakresie biotechnologii i mikrobiologii w przemyśle, laboratoriach kontroli leków i laboratoriach przemysłowych; podejmuje działania na rzecz zapewnienia prawidłowego procesu prowadzania badań biotechnologicznych i mikrobiologicznych leków z wykorzystaniem sprzętu badawczego oraz dzięki znajomości zagadnień fizjologii, patofizjologii, mikrobiologii, immunologii, farmakokinetyki oraz chemii leków.

Odpowiada za przygotowanie oceny ryzyka wystąpienia skutków zdrowotnych w wyniku narażenia na czynniki chemiczne występujące w środowisku naturalnym i antropomorficznym, w środowisku pracy, w żywności, a także narażenia na leki i substancje uzależniające; podejmuje działania na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego w społeczeństwie poprzez uczestniczenie w akacjach społecznych promujących zdrowy styl życia i walkę z substancjami uzależniającymi.

Zajmuje się zawodowo ochroną, promowaniem i przywracaniem zdrowia populacji jako całości, a także podnoszeniem stanu zdrowia społeczeństwa; odpowiada za kształtowanie polityki zdrowotnej w oparciu o współczesną wiedzę z dziedziny nauk medycznych, społecznych i zarządzania.

Odpowiada za wykonywanie badań dotyczących problemów zdrowia środowiskowego oraz dokonuje analizy w zakresie potencjalnych skutków zdrowotnych w następstwie narażenia na szkodliwe oddziaływanie środowiska; zajmuje się prowadzeniem szkoleń specjalistycznych oraz podejmuje działania na rzecz współpracy międzyresortowej i międzynarodowej w obszarze środowiskowego ryzyka zdrowotnego.

Udziela pomocy w przypadkach zachorowania lub zagrożenia chorobą; diagnozuje stan zdrowia, bierze udział w procesie leczenia; zajmuje się profilaktyką leczniczą, szerzeniem oświaty zdrowotnej.

Prowadzi badania nad językiem, literaturą oraz kulturą określonego narodu lub kręgu cywilizacyjnego; opracowuje materiały do nauki danego języka obcego, jak też dokonuje przekładów z tego języka na język polski i odwrotnie.

Studiuje pochodzenie, rozwój i strukturę języka łacińskiego i greckiego; tłumaczy teksty bądź różnego rodzaju wypowiedzi z języka łacińskiego i greckiego na język polski; interpretuje starożytne dzieła literackie; prowadzi badania nad kulturą starożytnych Greków i Rzymian, posługuje się starożytnymi zapiskami.

Zajmuje się poznawaniem i badaniem rozwoju i struktury języka polskiego (mówionego i pisanego), historii literatury i kultury polskiej, przemian twórczości literackiej, klasyfikacją tekstów i zjawisk literackich; opracowuje lub doskonali teorie literatury, tworzy i doskonali metodologię badania języka i literatury oraz metodykę nauczania języka i literatury polskiej; stosuje wiedzę naukową w praktyce.

Zajmuje się kilkoma lub jedną z następujących dyscyplin filozoficznych: teorią bytu (ontologią), teorią poznania (epistemologią, gnoseologią), metodologią nauk, filozofią człowieka (antropologią filozoficzną), filozofią przyrody, historią filozofii, filozofią historii, etyką, estetyką, aksjologią i innymi dyscyplinami podporządkowanymi; dostarcza ogólnej podbudowy teoretycznej naukom szczegółowym, wyjaśniając pojęcia i problemy, które przekraczają poszczególne zakresy tych nauk (filozofia nauki, metodologia); zajmuje się tworzeniem integralnych syntez w dobie postępującej specjalizacji nauk, dążąc do poznania i rozumienia rzeczywistości, ujęcia jej struktury, najogólniejszych praw dotyczących świata, życia ludzkiego i myślenia.

Bada i leczy lub nadzoruje leczenie pacjentów z zaburzeniami neuromięśniowymi, mięśniowo-szkieletowymi oraz sercowo-naczyniowymi i oddechowymi,klasyfikując pacjentów do leczenia fizjoterapeutycznego. Stosuje leczenie czynnościowe i fizykalne; podejmuje działania profilaktyczne dla zapobiegania, leczenia lub zmniejszenia objawów, zarówno chorób somatycznych, jak i psychicznych.

Zajmuje się badaniem teoretycznym i doświadczalnym właściwości materii, zjawiskami w niej zachodzącymi, ustalaniem praw, którym te zjawiska podlegają, tworzeniem teorii ogólnych, z których jako szczególne przypadki wynikają teorie pozwalające opisywać, przewidywać i badać nowe zjawiska; wykorzystuje wiedzę fizyczną w nauce, technice, medycynie i innych dziedzinach.

Stosuje metody fizyki w technice radiacyjnej w celach medycznych; działa lub doradza w dziedzinie dozymetrii i napromieniania pacjentów w chorobach nowotworowych, stosując złożone procedury fizyczne i techniki medyczne oraz wyposażenie wykorzystujące promieniowanie jonizujące; zapewnia optymalizację i jakość zabiegów; sprawuje kontrolę bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla celów medycznych w dziedzinie radioterapii onkologicznej, diagnostyce obrazowej oraz medycynie nuklearnej, doświadczalnej i klinicznej

W imieniu właściciela drewna kieruje tratwą i jej załogą, nadzoruje i odpowiada za tratwę oraz bezpieczeństwo żeglugi podczas spławu i postoju.

Tworzy dekoracje roślinne, od niewielkich kompozycji do rozwiązań przestrzennych, podnoszących estetykę otoczenia; zajmuje się wizualną oprawą uroczystości i imprez oraz kompleksową dekoracją wnętrz, stosując rośliny ozdobne cięte i doniczkowe; wykorzystuje w swojej pracy zasady kompozycji plastycznej oraz wiedzę dotyczącą sposobów zagospodarowania przestrzeni oraz dekoracji wnętrz.

Wykonuje samodzielnie formy odlewnicze w przypadku formowania w skrzynkach ręcznych lub pracuje w zespole w przypadku form murowanych, formowania w kesonach itp; wprowadza ciekły metal do wnęki formy odlewniczej stosując łyżki, kadzie ręczne oraz kadzie dźwignicowe; oczyszcza odlewy z przywartej masy formierskiej i rdzeniowej, usuwa układ wlewowy, nadlewny, zalewki itp. ręcznie lub za pomocą różnych maszyn i urządzeń; wykonuje samodzielnie rdzenie odlewnicze; wybija samodzielnie odlewy z form odlewniczych lub pracuje w zespole w przypadku dużych form, wymagających stosowania podnośników, suwnic i innych urządzeń.

Wykonuje i nadzoruje proces powstawania modeli, form, wyrobów i półproduktów metodami ręcznymi, zmechanizowanymi i automatycznymi w procesach przesycania lub nasycania nośnika (włókien syntetycznych lub naturalnych) mieszankami impregnacyjnymi określonymi w instrukcjach technologicznych; sieciowanie powstałego wyrobu kompozytowego (laminatu) na formie przy użyciu wstępnie przetworzonego surowca (tzw. preimpregnatu).

Formuje z różnych tworzyw na urządzeniach maszynowo-ręcznych (półautomatach) wyroby ortopedyczne takie jak protezy oraz elementy ortez (gorsetów, kołnierzy itp.).

Ręcznie, w zespole kształtowych wyrobów ceramicznych, formuje takie pół- fabrykaty, jak: kształtki, kamionkę kanalizacyjną, kształtowe płytki fajansowe i kamionkowe, osłony i kształtki ogniotrwałe, kamionkę kwasoodporną, a także ceramiczne półfabrykaty o skomplikowanych kształtach i dużych gabarytach.

Formuje wyroby na toczku z masy porcelanowej, porcelitowej, fajansowej i kamionkowej: naczynia kamionkowe, osłony ogniotrwałe, izolatory niskiego i wysokiego napięcia, naczynia stołowe itp. oraz półfabrykaty, takie jak: kształtki, kamionkę kanalizacyjną, kształtowe płytki fajansowe i kamionkowe, osłony i kształtki ogniotrwałe, kamionkę kwasoodporną, a także ceramiczne półfabrykaty o skomplikowanych kształtach i dużych gabarytach.

Formuje z masy szklanej na urządzeniach maszynowo-ręcznych (półautomatach) wyroby o różnych kształtach i wielkościach, jak: butelki, słoiki, opakowania do specyfików, drobne wyroby galanteryjne; organizuje pracę w zespole oraz konserwuje podstawowe narzędzia pracy.

Dokonuje wyboru lub i doboru fotografii, rysunków do artykułów zamieszczanych w czasopismach i gazetach codziennych, na podstawie posiadanej wiedzy z dziedziny kultury, polityki, historii, sztuki, mody, w zależności od profilu danego wydawnictwa; wyszukuje odpowiedni materiał ilustracyjny z posiadanych przez redakcję zbiorów, zamawia fotografie bądź rysunki w agencjach fotograficznych lub u grafików, przygotowuje koncepcję i zleca sesję zdjęciową, fotoreportaż fotografom zatrudnionych w redakcji bądź w agencjom fotograficznym; posługuje się programami komputerowymi i internetem w celu uzyskania materiału fotograficznego.

Wykonuje zdjęcia do legitymacji, portretowe, reklamowe, reportażowo-prasowe, dokumentacyjne, fotokopie pism i dokumentów - w atelier fotograficznym lub w plenerze - oraz zajmuje się obróbką fotochemiczną wykonanych przez siebie lub powierzonych zdjęć.

Wykonuje fotokopie pism i druków, przygotowuje do reprodukcji oryginały zdjęć, prowadzi prace retuszerskie, wykorzystując w swojej pracy kamerę reprodukcyjną, kopiarkę stykową, procesor do obróbki filmów (maszyny wywołujące), skaner, densytometry, naświetlarki laserowe oraz filtry (błony, żelatyny lub płyny barwione).

Wykonuje zdjęcia, negatywy lub diapozytywy z oryginałów jednobarwnych lub wielobarwnych, przeznaczone do sporządzania form drukowych do drukowania wzorów na różnych powierzchniach specjalnymi technikami reprodukcji.

Wykonuje zdjęcia tematyczne, obrazujące najważniejsze i aktualne wydarzenia polityczne, społeczne i kulturalne, do serwisu prasowego dla agencji prasowych oraz wydawnictw periodycznych i codziennych.

Wykonuje fotosy filmu, reklamowe i robocze, zgodnie z wytycznymi i wskazówkami producenta, reżysera i kierownika produkcji filmu; odpowiada za techniczną i fotograficzną jakość fotosów.

Dokonuje zapisu oraz przetwarzania i wizualizacji informacji obrazowej w laboratoriach fotograficznych usługowych, profesjonalnych, przemysłowych; znajduje zatrudnienie w przemyśle fotooptycznym i optycznym, w przemyśle fotochemicznym i fotograficznym, w przemyśle optoelektronicznym oraz telewizji i wytwórniach filmowych.

Obsługuje specjalizowane i specjalne frezarki ogólnego przeznaczenia; dobiera i stosuje optymalne parametry skrawania, narzędzia i uchwyty, frezuje płaszczyzny, rowki wiórowe w narzędziach wieloostrzowych, sprzęgła kłowe, rowki o różnym zarysie, krzywki, gwinty, wałki wielowypustowe, zęby w kołach zębatych i zębatki (metodą kształtową).

Obsługuje, nadzoruje oraz utrzymuje w należytym stanie technicznym różne odmiany frezarek, na których obrabia elementy z drewna i tworzyw drzewnych.

Zgodnie z życzeniami klientów wykonuje zabiegi fryzjerskie, takie jak: golenie i strzyżenie włosów i zarostu, mycie i pielęgnowanie włosów, czesanie, trwała ondulacja, pielęgnowanie, rozjaśnianie i farbowanie włosów, za pomocą różnorodnych narzędzi, z wykorzystaniem specjalistycznych aparatów oraz materiałów fryzjerskich.

Wykonuje zabiegi fryzjerskie takie jak: strzyżenie, modelowanie, koloryzacja włosów, układanie i utrwalanie fryzur; doradza klientkom w zakresie doboru koloru, pielęgnacji włosów i typu fryzury; dba o wygląd miejsca pracy, prowadzi rozliczenia z klientkami, odpowiada za stan narzędzi pracy; śledzi bieżącą modę i techniki fryzjerskie, uczęszcza na pokazy fryzjerskie.

Wykonuje zabiegi fryzjerskie takie jak: strzyżenie i golenie włosów, wąsów i brody, modelowanie, koloryzacja, układanie i utrwalanie fryzur; doradza klientom w zakresie doboru koloru, pielęgnacji włosów i typu fryzury; prowadzi rozliczenia z klientami; dba o wygląd miejsca pracy oraz odpowiada za stan narzędzi pracy; śledzi bieżącą modę i techniki fryzjerskie, uczęszcza na pokazy fryzjerskie.

Fryzjer zwierząt (groomer) wykonuje strzyżenie, trymowanie, zabiegi higieniczne, czesanie i kąpiele zwierząt domowych.
Fryzjer zwierząt jest zawodem o charakterze usługowym. Celem pracy fryzjera zwierząt jest zapewnienie zwierzęciu, najczęściej psu lub kotu, higieny i estetycznego wyglądu zgodnego z wzorcem rasy lub sugestiami właściciela. Fryzjer zwierząt przejmuje zwierzę od właściciela, rozczesuje sierść, usuwa pasożyty zewnętrzne, kąpie, suszy, strzyże lub trymuje jego sierść oraz dba o higienę uszu, oczu, łap, pazurów, gruczołów okołoodbytowych i okolic moczowo-płciowych. Fryzjer zwierząt rozpoznaje rasy zwierząt oraz rodzaj i stan sierści. Na tej podstawie dobiera techniki wykonania fryzury, preparaty kosmetyczne i pielęgnacyjne oraz zabiegi higieniczne. Do jego obowiązków należy również dezynfekcja stanowiska pracy, czyszczenie i konserwacja narzędzi i przyborów, zagospodarowanie odpadów powstałych w trakcie wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych i higienicznych. Fryzjer zwierząt odpowiedzialny jest za bezpieczeństwo zwierzęcia powierzonego mu na czas wykonywania usługi. W swojej pracy musi kierować się dobrostanem zwierząt. Sposób wykonywania pracy musi dostosować do wielkości, charakteru i zachowania zwierzęcia.

Sprawuje ochronę osób oraz obiektów i urządzeń ważnych ze względu na dobro i interes państwa oraz prowadzi rozpoznanie pirotechniczno-radiologiczne obiektów Sejmu i Senatu; posiada ustawowe prawo stosowania środków przymusu bezpośredniego i broni palnej.

Sprawuje dozór celny oraz kontroluje obrót towarowy z zagranicą; wymierza i pobiera należności celne; dopuszcza towary będące przedmiotem obrotu towarowego z zagranicą do obrotu na polskim obszarze celnym lub do wywozu z kraju; zwalcza oraz ściga przestępstwa i wykroczenia, w zakresie ustalonym w ustawie karnej skarbowej.

Zajmuje się działaniami na rzecz bezpieczeństwa wewnętrznego kraju, przeciwdziała terroryzmowi oraz kontrwywiadem; podejmuje działania na rzecz rozpoznawania, zapobiegania i zwalczania zagrożeń i przestępstw o charakterze krajowym i międzynarodowym; odpowiada za bezpieczeństwo i ochronę najwyższych urzędników państwowych, w tym także przedstawicieli delegacji zagranicznych.

Spełnia zadania publiczne w zakresie wykonywania kar pozbawienia wolności i tymczasowego aresztowania, nadzorując w zakładach karnych osoby odbywające kary pozbawienia wolności i w aresztach śledczych osoby tymczasowo aresztowane, dysponując bronią palną, chemicznymi i mechanicznymi środkami obezwładniającymi, urządzeniami łączności i pojazdami służbowymi.

Planuje, organizuje i prowadzi zajęcia wychowawcze oraz sprawuje opiekę wychowawczą nad osobami tymczasowo aresztowanymi, przebywającymi w areszcie śledczym, i skazanymi, przebywającymi w zakładzie karnym; współdziała z sądem, rodziną, szkołą, zakładem pracy, innymi instytucjami i organizacjami w celu zapewnienia wychowankom warunków prawidłowego rozwoju społecznego, ochrony, a także pomocy w trudnych sytuacjach.

Ochrania granicę państwa na lądzie, morzu i w powietrzu, kontroluje ruch graniczny, rozpoznaje i wykrywa przestępstwa i wykroczenia w zakresie określonym ustawą o ochronie granicy państwa.

Prowadzi działania interweniujące mające na celu ochronę życia, zdrowia i dóbr osobistych i mienia pasażerów korzystających z usług kolei;
na bieżąco monitoruje teren dworca kolejowego, stacji towarowych i osobowych, szlaków kolejowych i innych bezpośrednio podlegających PKO;
chroni mienie kolejowe i powierzone kolei;
sprawuje nadzór nad przestrzeganiem przepisów o porządku na obszarze kolejowym z możliwością użycia broni palnej;
psów służbowych oraz dostępnych środków łączności.

Galwanizer nakłada powłoki metalowe na podłoża metalowe oraz niemetalowe przewodzące prąd elektryczny w celach dekoracyjnych i ochronnych.
Galwanizer jest zawodem o charakterze usługowym. Celem pracy galwanizera jest nakładanie powłok metalowych na podłoża metalowe lub niemetalowe przewodzące prąd elektryczny. Galwanizer zanurza przedmioty metalowe w odpowiednich roztworach (kąpielach), umieszcza w nich anodę i katodę, ustawia napięcie i natężenie prądu płynącego między elektrodami. Obowiązkiem galwanizera jest ścisłe przestrzeganie reżimu technologicznego: temperatury, pH roztworu, czasu nakładania powłoki oraz gęstości kąpieli (składu chemicznego kąpieli), a także odpowiedni dobór dodatków blaskotwórczych, powierzchniowo czynnych itp. Galwanizer jest odpowiedzialny za podłączanie urządzeń pomocniczych, takich jak: filtry, pompy, a także innych mediów niezbędnych do właściwego wykonania procesu. Odpowiada za bieżącą obsługę i konserwację urządzeń galwanizerni. Do jego zadań należy końcowa wizualna ocena obrabianych detali i przedmiotów. Galwanizer wykonuje zadania zgodnie z zasadami i przepisami BHP, ochrony ppoż. i ochrony środowiska.

Wykonuje operacje technologiczne związane z procesem wyprawiania skór; wykonuje czynności związane z konserwacją, magazynowaniem oraz dobieraniem skór surowych i półproduktów skórzanych do poszczególnych partii produkcyjnych; wykonuje renowację skór wyprawionych i wyrobów skórzanych.

Garbarz skór bez włosa przygotowuje skóry do garbowania, garbuje i wykańcza według ich przeznaczenia.
Garbarz skór bez włosa jest zawodem o charakterze produkcyjnym. Celem pracy garbarza jest przetworzenie skóry surowej w skórę wyprawioną licową, inaczej skórę bez włosa. Garbarz skór bez włosa sortuje skóry surowe, dobiera w partie produkcyjne, konserwuje, magazynuje, wykonuje operacje technologiczne: rozmaczanie, wapnienie, odwapnianie, wytrawianie, piklowanie, garbowanie (mineralne, roślinne, żywicowe, kombinowane). Sortuje otrzymany półfabrykat w zależności od przeznaczenia: skóry na wierzchy obuwia, podszewki, odzież, galanterię, spodowe, tapicerkę meblową i samochodową, wyroby rymarskie. Odpowiedzialny jest za prawidłowe eksploatowanie i użytkowanie maszyn i urządzeń oraz kontrolowanie urządzeń sterowniczych procesu technologicznego.

Dostarcza aktorom kostiumy, zgodnie z potrzebami poszczególnych ról, pomaga w ich zakładaniu, wykonuje bieżącą konserwację, tj. drobne przeróbki i naprawy krawieckie, pierze bieliznę, prasuje oraz magazynuje powierzone elementy ubiorów.

Garmażer przygotowuje półprodukty, wykonuje wyroby garmażeryjne z surowców i półproduktów ręcznie lub z zastosowaniem maszyn i urządzeń, wykonuje obróbkę wstępną i cieplną w zależności od potrzeb technologicznych.
Garmażer jest zawodem branży spożywczej o charakterze produkcyjnym. Celem pracy garmażera jest produkcja półproduktów i wyrobów garmażeryjnych. Garmażer przyjmuje surowce, półprodukty, dodatki i materiały pomocnicze, przygotowuje je do przerobu, poddaje mechanicznemu lub ręcznemu rozdrobnieniu i obróbce termicznej. Sporządza różnymi technikami i metodami wyroby garmażeryjne, sortuje, kwalifikuje je według jakości, a następnie pakuje. Obowiązkiem garmażera jest stosowanie zasad technologicznych i przestrzeganie norm jakościowych, w tym dokonywanie oceny organoleptycznej. Garmażer jest odpowiedzialny za właściwe wykorzystanie surowców, wytworzenie wyrobów bezpiecznych dla zdrowia oraz za prawidłowe użytkowanie urządzeń produkcyjnych i właściwe oznakowanie produktów na opakowaniach. Do jego zadań należy również segregowanie odpadów poprodukcyjnych.

Wyrabia naczynia, przedmioty użytkowe i zdobnicze oraz zabawki z gliny, przygotowując masę formierską, formując, susząc i wypalając wyroby w piecu garncarskim.

Identyfikuje, bada cechy jakościowe oraz wycenia kamienie szlachetne i jubilerskie.

Bada podstawy dziedziczenia różnych chorób, nienormalności, mutacje genów u człowieka, zjawiska zmienności organizmów roślinnych i zwierzęcych, procesy związane z powstawaniem i przekazywaniem cech dziedzicznych potomstwu; doskonali lub opracowuje koncepcje, teorie oraz metody, w celu stosowania i wykorzystania ich w walce z chorobami dziedzicznymi oraz w ochronie człowieka przed skutkami promieniowania, a także w praktycznej hodowli roślin i zwierząt; prowadzi eksperymenty laboratoryjne i terenowe.

Prowadzi badania cech fizycznych skał, gruntów i wód podziemnych za pomocą specjalistycznej aparatury oraz ulepsza metody tych badań; wykonuje badania z powierzchni ziemi, w otworach wiertniczych, w wyrobiskach górniczych, a także z samolotów - na potrzeby geologii podstawowej w celu rozpoznania płytkich i głębokich struktur geologicznych w skali regionalnej oraz rozpoznania zasięgu i zasobów złóż kopalin użytecznych, a także na potrzeby górnictwa, hydrogeologii oraz budownictwa.

Zajmuje się poznawaniem i interpretacją zasad funkcjonowania środowiska geograficznego oraz działań społeczno-ekonomicznych i kulturowych człowieka w przestrzeni i czasie; bada współzależności między elementami środowiska geograficznego, dokonuje oceny ich stanu, analizy uwarunkowań, tendencji zmian oraz ich skutków.

Prowadzi badania podstawowe dotyczące budowy, własności i historii Ziemi, procesów zachodzących w jej wnętrzu i na powierzchni powodujących jej przeobrażenia lub stosuje w praktyce wiedzę naukową z tego zakresu w takich dziedzinach, jak: wydobycie surowców naturalnych, wykorzystanie wód, inżynieria lądowa i wodna, ochrona środowiska itp.

Wygina w różnych płaszczyznach za pomocą urządzeń giętarskich, mechanicznie lub ręcznie elementy z drewna o różnych promieniach krzywizny, służące do produkcji mebli i innych wyrobów z drewna.

Opracowuje, wg projektu, gilosze (linie, znaki graficzne, mikrodruki, tło) dla banknotów i papierów wartościowych za pomocą maszyny giloszowej lub elektronicznej maszyny grawerującej.

Rytuje wyroby ze szkła gospodarczego za pomocą urządzeń giloszerskich lub pantografu, które następnie wytrawia w kwasach i oczyszcza z parafiny.

Okłada ściany płytkami ceramicznymi szkliwionymi (glazurą), płytkami kamionkowymi i terakotowymi, płytkami szklanymi (marblitowymi), mozaiką szklaną, płytkami kamiennymi i z tworzyw sztucznych imitujących materiały ceramiczne lub kamienne przy zastosowaniu narzędzi do przygotowania ścian oraz zapraw i klejów, do ich nanoszenia na powierzchnię ściany i płytki, do obróbki płytek (przycinanie, wycinanie otworów, doszlifowywanie krawędzi itp.), do spoinowania szczelin między ułożonymi płytkami oraz maszyn i urządzeń do transportu materiałów na placu budowy.

Prowadzi badania terenowe, laboratoryjne i kameralne, mające na celu poznanie genezy, właściwości i przydatności rolniczej gleb oraz organizuje i nadzoruje wszelkie prace związane z ochroną ilości i jakości gleb oraz ich racjonalnym zagospodarowaniem na potrzeby gospodarki narodowej.

Główny księgowy planuje, koordynuje i nadzoruje prowadzenie rachunkowości organizacji.
Główny księgowy nadzoruje całość zagadnień finansowych w przedsiębiorstwach produkcyjnych, handlowych, usługowych, w jednostkach sektora finansów publicznych, w bankach, w jednostkach nieprowadzących działalności gospodarczej, w jednostkach zajmujących się ubezpieczeniami. Organizuje, koordynuje i kontroluje prace komórek finansowo-księgowych. Odpowiada za zgodność dokumentacji księgowej, procedur księgowych, ksiąg rachunkowych, sprawozdań finansowych i raportów o sytuacji finansowej z ustawą o rachunkowości, przepisami podatkowymi. Sporządza bilans, rachunek zysków i strat oraz inne sprawozdania zewnętrzne i wewnętrzne. Zarządza zobowiązaniami i należnościami w jednostce. Dokonuje oceny sytuacji finansowej. Współpracuje z kierownictwem, wykonując czynności wspomagające zarządzanie jednostką. Współpracuje z organami podatkowymi, instytucjami finansowymi i innymi interesariuszami.

Wykonuje, koordynuje i nadzoruje prace związane z opracowywaniem i wdrażaniem technologii wytwarzania wyrobów przemysłowych;
sprawuje nadzór technologiczny nad produkcją;
zarządza pracownikami działu technologicznego.

Odpowiada za odbieranie i terminowe dostarczanie przesyłek, dokumentów i pism wewnątrz organizacji, do urzędów, firm i do osób fizycznych; planuje rozkład dnia pracy; prowadzi ewidencję dostarczanych przesyłek.

Gorseciarka szyje gorsety, biustonosze, kostiumy plażowe, kostiumy kąpielowe, pasy do pończoch na indywidualne zamówienia.
Praca gorseciarki polega na wykonaniu pomiarów sylwetki, wyborze materiałów i dodatków, przygotowaniu szablonów, skrojeniu materiałów i wstępnym zeszyciu wyrobu, a następnie przymierzeniu wyrobu gorseciarskiego, dopasowaniu go do sylwetki i ostatecznym wykończeniu wyrobu.

Utrzymuje porządek i czystość w budynkach mieszkalnych oraz na terenie danej nieruchomości poprzez sprzątanie pomieszczeń, urządzeń i terenu przeznaczonego do ogólnego użytku lokatorów.

Zajmuje się prowadzeniem powierzonego gospodarstwa domowego, uczestniczy lub podejmuje decyzje dotyczące funkcjonowania gospodarstwa; organizuje i wykonuje prace związane z utrzymaniem higieny, żywieniem, wypoczynkiem; posługuje się sprzętem ręcznym i zmechanizowanym do utrzymania higieny pomieszczeń i wyposażenia; obsługuje urządzenia chłodnicze, grzewcze, pralnicze, kuchenne; korzysta z podręczników instruktażowych, np. w zakresie receptur przetwarzania żywności, wypieków, hodowli roślin oraz urządzenia i zagospodarowania przestrzennego gospodarstwa.

Kieruje procesami wydobywania, magazynowania i transportu ropy lub gazu, siarki, soli; obsługuje urządzenia wydobywcze ropy lub gazu: pompy, głowice wydobywcze, oddzielacze, aparaty wysokociśnieniowe, tłocznie ropne, oczyszczalniki i adsorbery; włącza i wyłącza odwierty, syfonuje odwierty i oddzielacze; dawkuje środki zabezpieczające przed tworzeniem się hydratów; prowadzi eksploatację siarki - otworową metodą podziemnego wytopu, lub eksploatację soli - metodą ługowania.

Wykonuje zasadnicze prace w przodkach eksploatacyjnych (ściany, zabierki, komory) oraz przygotowawczych i udostępniających (chodniki węglowe, kamienno-węglowe i kamienne, przybierki, szyby, szybiki i wielkowymiarowe wyrobiska kapitalne) zgodnie z wymogami dokumentacji technicznej i instrukcjami roboczymi, posługując się w zależności od potrzeb narzędziami ręcznymi (wiertarka, kilof, łom, młot, klucz fajkowy itp.) lub mechanicznymi (wrębiarka, wręboładowarka, kombajn chodnikowy lub ścianowy, ładowarka itp.); montuje, demontuje i utrzymuje w sprawności wszelkiego typu uzbrojenia i wyposażenia wyrobisk dołowych w celu zapewnienia ciągłości ruchu dołu kopalni; posługuje się różnego typu wielokrążkami, windami BKS, windami rabunkowymi, lewarami, zestawem narzędzi ślusarskich, pazurem, siekierą, piłą, kilofem, łopatą itp.

Wykonuje prace związane z zabezpieczeniem skarp na poziomach eksploatacyjnych i nadkładu odkrywki oraz z usuwaniem nawisów i urabianiem głazów narzutowych i wtrąceń skalnych; zabezpiecza wyrobiska przed wdarciem się wody; posługuje się sprzętem wiertniczym dostosowanym do jakości urabianych skał, materiałem wybuchowym, sprzętem strzałowym, kilofem, łopatą, łomem, ewentualnie liną i pasem bezpieczeństwa, sprzętem wiertniczym, kopalniakami lub elementami stalowej obudowy chodnikowej, tarcicą, wykładzinami żelbetowymi.

Bierze udział w przygotowaniu ceremonii pogrzebowej, wykopuje i zakopuje nowy grób lub rozkopuje istniejący; wykonuje prace porządkowe związane z przygotowaniem grobu, przestawieniem płyty nagrobnej oraz usypaniem nagrobka.

Grafik komputerowy DTP przygotowuje na etapie obróbki cyfrowej materiały graficzne do druku.
Grafik komputerowy DTP (Desktop Publishing Software) jest zawodem o charakterze usługowym. Celem pracy grafika komputerowego DTP jest przekazanie materiałów zapisanych cyfrowo na papier, folię, aluminium lub inne podłoże, w zależności od sposobu druku. Rezultatem pracy grafika komputerowego DTP jest wysokiej jakości materiał cyfrowy, nadający się do druku. W pracy obsługuje specjalistyczne oprogramowanie komputerowe różnych systemach operacyjnych oraz sprzęt peryferyjny. Do zadań grafika DTP należy m.in.: przyjęcie pracy graficznej, sprawdzenie jej pod względem jakości, przygotowanie w poprawnej i właściwej postaci do druku, np. jako płyty offsetowe, polimer itp. Określa również przestrzeń barwną w materiałach graficznych oraz ją ujednolica zgodnie z metodą druku i sugestiami klienta. Obróbka cyfrowych materiałów graficznych przez grafika komputerowego DTP ma na celu podniesienie ich jakości, ułatwienie procesu druku oraz podkreślenie ich wizualnej strony graficznej.

Grafik komputerowy multimediów projektuje i przygotowuje elementy graficzne wykorzystywane w realizacjach multimedialnych.
Działalność grafika komputerowego multimediów polega na tworzeniu projektów graficznych oraz ich realizacji. Podstawowym wytworem są różnorodne elementy graficzne potrzebne do skompilowania projektu multimedialnego. W zakres obowiązków grafika komputerowego multimediów wchodzi stworzenie koncepcji graficznych poszczególnych elementów na podstawie założeń projektu. Podstawowe zadania zawodowe grafika komputerowego multimediów obejmują analizę założeń projektu multimedialnego, przygotowanie projektu, opracowanie poszczególnych elementów składowych projektu, dostosowanie koniecznych narzędzi, przygotowanie potrzebnych materiałów, wykonanie zadania według założonych celów, przekazanie wykonanych elementów składowych multimediów do dalszego opracowania oraz archiwizowanie wykonanych elementów. Grafik komputerowy multimediów powinien posiadać przygotowanie plastyczne i biegle posługiwać się komputerem oraz oprogramowaniem graficznym, w tym również powinien znać zasady i narzędzia archiwizacji. Zawód grafika komputerowego multimediów jest najczęściej wykonywany w agencjach reklamowych, domach mediowych, studiach graficznych, studiach postprodukcji filmowej, studiach telewizyjnych, portalach internetowych, firmach zajmujących się produkcją aplikacji multimedialnych i gier komputerowych, oraz w większych firmach produkcyjnych i usługowych, które tworzą materiały graficzne na własne potrzeby. Istnieje również możliwość świadczenia pracy na odległość, np. w domu.

Grawer nanosi znaki informacyjne lub zdobnicze na metale i materiały niemetalowe.
Grawer jest zawodem o charakterze usługowym. Celem pracy grawera jest nanoszenie znaków informacyjnych lub zdobniczych na wyroby. Do głównych zadań grawera należy projektowanie wyrobów grawerskich, przygotowywanie materiału, nanoszenie wzorów, ornamentów, logotypów, informacji i liternictwa na metale i niektóre materiały niemetalowe. Oprócz tradycyjnego grawerstwa ręcznego i maszynowego w ostatnich latach rozpowszechniły się metody grawerowania przy użyciu maszyn sterowanych cyfrowo (tzw. ploterów grawerskich lub frezarko-grawerek) oraz laserów grawerujących o różnych typach głowic. Zadaniem grawera jest wykonywanie obróbki w taki sposób, aby uzyskać zamierzony efekt opisany w projekcie lub zleceniu klienta, niezależnie od tego, jakimi metodami grawerowania, technologiami czy narzędziami będzie się posługiwał. Grawer jest odpowiedzialny za poprawne odczytanie projektu dostarczonego w postaci szkicu, opisu, rysunku technicznego, dobranie materiałów, dobranie lub wykonywanie narzędzi potrzebnych do zrealizowania projektu. Odpowiada za jakość i estetykę wykonanej pracy oraz prawidłowe eksploatowanie maszyn i urządzeń. Nieodłącznym elementem jego pracy jest komunikowanie się z klientami.

Wykonuje grawerowanie ręczne, na specjalnych obrabiarkach lub urządzeniach elektronicznych, w płytach z metali kolorowych, stali lub tworzyw sztucznych wszelkich liter, krojów pism i znaków do produkcji matryc, klisz kreskowych i siatkowych, do druku jedno- i wielobarwnego.

Wykonuje prace związane z rytowaniem - grawerowaniem, czyli bardzo subtelnym rzeźbieniem na szkle gospodarczym i kryształach, różnych kompozycji dekoracyjnych za pomocą wrzecionowych warsztatów rytowniczych, tarcz mosiężnych, kamiennych, karborundowych, elektrokorundowych i drewnianych oraz past polerskich.

Dokonuje oceny grzybów świeżych rosnących w warunkach naturalnych oraz grzybów suszonych, będącej podstawą dopuszczenia lub niedopuszczenia ich do obrotu lub produkcji przetworów grzybowych oraz środków spożywczych zawierających grzyby.

Hafciarka wykonuje haft ręczny za pomocą krosien do haftu lub maszynowy z użyciem prostych maszyn hafciarskich albo automatów hafciarskich.
Praca hafciarki ręcznej polega na wykonywaniu haftu ręcznego na różnego rodzaju tkaninach i dzianinach. Haftem ręcznym najczęściej zdobione są sztandary (wojskowe, szkolne, kościelne itp.), szaty liturgiczne, konfekcja, obrazy itp. Hafciarka, wykonująca haft ręczny może zajmować się również konserwacją tkanin. Pracuje głównie na konkretne zamówienie klienta, ściśle stosując się do jego wskazówek. Bywa tak, że klient podaje główne parametry zlecenia, np. treść napisów, natomiast ustalenie jego kształtu graficznego pozostawia wyobraźni i doświadczeniu hafciarki. Haft może składać się z motywów geometrycznych, napisów, motywów roślinnych i zwierzęcych, elementów krajobrazu czy postaci. Hafciarka obsługująca maszynę do haftu zajmuje się ręcznym przemieszczaniem tkaniny, natomiast obsługa automatu hafciarskiego polega na nadzorowaniu wykonania haftu przez maszynę. Proces powstawania haftu zaczyna się od opracowania specjalnego programu hafciarskiego (w formacie czytelnym dla automatu, najczęściej DST). Następnie program importowany jest do panelu sterującego automatem. Hafciarki maszynowe znajdują zatrudnienie w przedsiębiorstwach związanych z przemysłem tekstylnym i reklamowym. Coraz częściej pojawiają się, głównie w centrach handlowych, hafciarskie punkty usługowe wyposażone w jednogłowicowe maszyny-hafciarki.