HISTORIA MUZYKI - opis egzaminu i zasady oceniania

Do egzaminu z historii muzyki może przystąpić każdy absolwent, niezależnie od typu szkoły, do której uczęszczał, oraz od przedmiotów, których uczył się w zakresie rozszerzonym.

Arkusz egzaminacyjny z historii muzyki będzie miał trzy części: sprawdzającą odbiór wypowiedzi i zawartych w nich informacji, sprawdzającą umiejętności analityczno- interpretacyjne oraz sprawdzającą umiejętność tworzenia dłuższej wypowiedzi, i będzie zawierał około 30 zadań. Przy numerze każdego zadania podana będzie maksymalna liczba punktów, którą można uzyskać za poprawne jego rozwiązanie.

Zadania w arkuszu egzaminacyjnym:

• będą dobrane w taki sposób, aby reprezentowały różnorodne wymagania ogólne i szczegółowe z podstawy programowej,
• będą zróżnicowane pod względem poziomu trudności oraz sposobu udzielania odpowiedzi,
• będą miały formę zamkniętą lub otwartą. W zadaniach zamkniętych, np. wyboru wielokrotnego, prawda / fałsz, na dobieranie, zdający wybiera jedną z podanych propozycji odpowiedzi, natomiast w zadaniach otwartych – tworzy odpowiedź samodzielnie; w arkuszu będą przeważały zadania otwarte,
• będą występowały pojedynczo lub w wiązkach tematycznych,
• będą odnosić się do rozmaitych materiałów źródłowych zamieszczonych w arkuszu, np. źródeł ikonograficznych, tekstowych, nutowych i dźwiękowych.

Wśród zadań otwartych z historii muzyki w każdym arkuszu egzaminacyjnym będzie również zadanie rozszerzonej odpowiedzi.

Zadaniem zdającego będzie stworzenie własnej wypowiedzi pisemnej na jeden spośród dwóch tematów podanych w arkuszu. Tematy mogą zobowiązywać zdających do np.:
1. rozważenia zagadnienia sformułowanego w poleceniu,
2. omówienia zagadnienia sformułowanego w poleceniu,
3. przedstawienia zagadnienia w ujęciu monograficznym,
4. porównania zjawisk, zagadnień,
5. opisania rozwoju zagadnienia w ujęciu chronologicznym,
6. przedstawienia i uzasadnienia związków i zależności między wymienionymi zagadnieniami.