JĘZYK ŁACIŃSKI I KULTURA ANTYCZNA - opis egzaminu i zasady oceniania

Do egzaminu z języka łacińskiego i kultury antycznej może przystąpić każdy absolwent, niezależnie od typu szkoły, do której uczęszczał, oraz od przedmiotów, których uczył się w zakresie rozszerzonym. W czasie trwania egzaminu zdający może korzystać ze słownika łacińsko-polskiego.

Zadania w arkuszu egzaminacyjnym:

• będą dobrane w taki sposób, aby jak najlepiej reprezentowały wymagania ogólne i szczegółowe z podstawy programowej,
• będą zróżnicowane pod względem poziomu trudności oraz sposobu udzielania odpowiedzi,
• będą miały formę zamkniętą lub otwartą. W zadaniach zamkniętych, np. wyboru wielokrotnego, prawda / fałsz, na dobieranie, zdający wybiera jedną z podanych opcji odpowiedzi, natomiast w zadaniach otwartych – tworzy odpowiedź samodzielnie,
• będą występowały pojedynczo lub w wiązkach tematycznych.

Arkusz egzaminacyjny z języka łacińskiego i kultury antycznej składa się z trzech części:

a) część pierwsza polega na dokonaniu przekładu na język polski fragmentu oryginalnego tekstu łacińskiego i na rozwiązaniu zadań, które sprawdzają znajomość realiów historyczno-kulturowych oraz mitologii Greków i Rzymian, związków antyku z kulturą europejską, zwłaszcza polską i związków polszczyzny z łaciną. Zadania te mogą nie tylko sprawdzać wiedzę o antyku i umiejętność objaśniania realiów niezbędnych do odczytania sensu tłumaczonego tekstu, ale także stanowić rodzaj komentarza do tekstu. Tekst wybrany do przekładu stanowi zwartą całość, także tematyczną. Liczy od 100 do 120 słów. W uzasadnionych przypadkach podane zostaną informacje związane z kontekstem. Archaizmy i oboczności będą zastąpione formami klasycznymi. W tej części egzaminu sprawdzana jest umiejętność stosowania poprawnych technik przekładu, zastosowania w przekładzie właściwych polskich odpowiedników leksykalnych dla łacińskich wyrazów i związków frazeologicznych, tworzenia jednorodnego stylistycznie, spójnego wewnętrznie przekładu;

b) część druga polega na rozwiązaniu testu leksykalno-gramatycznego, opartego na słownictwie oryginalnego tekstu łacińskiego, zamieszczonego w części pierwszej. Test zawiera zadania zamknięte i otwarte, które sprawdzają operatywną znajomość gramatyki łacińskiej z całego zakresu wymagań określonych w podstawie programowej z przedmiotu język łaciński i kultura antyczna, m.in. umiejętność identyfikowania form i konstrukcji gramatycznych oraz dokonywania transformacji gramatycznych;

c) część trzecia polega na napisaniu w języku polskim tekstu własnego na określony w zadaniu temat z kultury antycznej. Zdający formułuje wypowiedź pisemną w oparciu o materiały źródłowe (analiza i interpretacja tekstów, map, ilustracji itp.), a – jeśli do tematu nie został dołączony materiał – zdający formułuje wypowiedź tylko na podstawie wiedzy własnej. Zadanie może być powiązane z tematyką oryginalnego tekstu łacińskiego z części pierwszej arkusza, może również odwoływać się do odrębnego zakresu tematycznego. W tej części egzaminu sprawdzana jest umiejętność samodzielnego i twórczego zastosowana wiedzy z zakresu kultury antycznej oraz umiejętność wskazywania i objaśniania związków kultury i tradycji antycznej z kulturą współczesną, zwłaszcza polską.