Przykładowe rozwiązania
I sposób (klasyczna definicja prawdopodobieństwa)
Zdarzeniami elementarnymi w przestrzeni Ω są wszystkie pary liczb (a,b) , gdzie a,b ∈ {1,2,3,4,5}. Jest to model klasyczny. Liczba wszystkich zdarzeń elementarnych jest równa
|Ω| = 5 ⋅ 5 = 25.
Obliczamy liczbę zdarzeń elementarnych sprzyjających zdarzeniu A polegającym na otrzymaniu liczb, których iloczyn jest liczbą nieparzystą, np. wypisując je i zliczając:
A = {(1,1),(1,3),(1,5),(3,1),(3,3),(3,5),(5,1),(5,3),(5,5)}.
Liczba zdarzeń elementarnych sprzyjających zdarzeniu A jest więc równa 9.
Prawdopodobieństwo zdarzenia A jest równe: P(A) = 9⁄25
II sposób (metoda tabeli)
Wszystkie zdarzenia elementarne możemy przedstawić w postaci kwadratowej tablicy.
albo
Stąd |Ω| = 5 ⋅ 5 = 25
Jest to model klasyczny.
Zdarzeniami elementarnymi sprzyjającymi zdarzeniu A są pary liczb, których iloczyn jest liczbą nieparzystą. Są to wszystkie pary liczb wyróżnione w pierwszej tablicy lub zaznaczone w drugiej.
Jest ich 9. Wobec tego P(A) = 9⁄25
III sposób (metoda drzewka)
Przedstawiamy model graficzny doświadczenia.
P – oznacza liczbę parzystą, N – nieparzystą.
Iloczyn dwóch liczb naturalnych jest nieparzysty, jeśli obie liczby są nieparzyste.
W rozważanym doświadczeniu, by zaszło interesujące nas zdarzenie, musimy wylosować dwie
liczby nieparzyste. Do wyznaczenia poszukiwanego prawdopodobieństwa wystarczy zatem
wymnożyć liczby z gałęzi narysowanego drzewa, odpowiadające sytuacji: N-N.