Schemat punktowania
3 p. – ze streszczenia wynika, jaki jest temat tekstu i co na ten temat powiedziano w tekście;
adekwatny poziom uogólnienia, streszczenie logicznie spójne, właściwa liczba słów.
2 p. – ze streszczenia wynika, jaki jest temat tekstu i co na ten temat powiedziano w tekście
ALE zaburzenia dotyczące poziomu uogólnienia LUB logicznej spójności streszczenia.
1 p. – ze streszczenia wynika, jaki jest temat tekstu i co na ten temat powiedziano w tekście;
ALE zaburzenia dotyczące poziomu uogólnienia ORAZ logicznej spójności
streszczenia.
0 p. – odpowiedź błędna LUB brak odpowiedzi.
Przykładowe odpowiedzi
• Bonowicz w swoim tekście porusza problem komunikacji między ludźmi mówiącymi tym
samym językiem. Ironicznie proponuje rozwiązanie: utworzenie zawodu tłumacza
„z polskiego na nasze”. Taki mediator wyjaśniałby nieporozumienia wynikające z braku
umiejętności wzajemnego słuchania. Ponadto autor przywołuje sytuacje, w których mówiący
sami nie wiedzą, o czym mówią, lub używają języka w sposób nieetyczny.
• Coraz trudniej nam się porozumieć, chociaż mówimy tym samym językiem. Autor zauważa
ten problem i w żartach chce powołać biuro tłumaczeń wewnątrzjęzykowych. Skoro często
nie rozumiemy się nawzajem, potrzebujemy także mediatorów, żeby rozstrzygnęli spory
mające podłoże językowe. Bezrefleksyjnie wykorzystujemy schematy w wypowiedziach.
Przez to obecnie nawet poezję łatwiej zrozumieć niż publicystykę. Taki tłumacz to faktycznie
zawód z przyszłością.